Truffel ceremonie ervaringen
Lees waarom truffel ceremonie ervaringen van anderen fascinerend zijn en wat deze bijzondere ervaringen zo uniek maakt. De meeste mensen hebben een fascinatie voor lucide dromen, bijna dood ervaringen en psychedelische trips. Er zit vaak iets in wat ongrijpbaar is en de aandacht trekt. Naast deze interesse in het onbekende kan het lezen van de ervaringen van anderen het onbekende minder eng maken. Hierbij een tiental aan truffel ceremonie ervaringen die ons opvielen.
1: Reis naar het innerlijke kind
Het is echt letterlijk een reis, eerst werd het langzaam steeds moeilijker om gedachtes te formuleren, daarna werd het moeilijker om op woorden te komen en uiteindelijk kwam ik aanraking met mijn onbewuste. Het geniale is dat je onderbewuste weet waar jouw moeilijkheden en wonden zitten, waar aandacht aan geschonken moet worden en waar de genezing plaats dient te vinden. Mijn onderbewuste bracht me in contact met mezelf als heel klein kind, in een tijd waar ik nog niet opgezadeld was met gedachtes, het gevoel van moeten, veroordeling en straf. Als hele kleine ik heb ik gevoelens van verdriet, opluchting, blijheid, verwondering kunnen ervaren in zuivere vorm, zonder woorden, zonder gedachten, zonder oordelen. Ik kon me die kleine ik eigenlijk niet meer herinneren, dat voelt als levens geleden. De kleine ik was gelukkig en blij, buiten, in de natuur, op het strand, in de speeltuin, spelend met zijn vrienden en zusje. Deze kleine jongen had het leven lief, kon ook verdrietig zijn, maar kon ook getroost worden, zijn gevoelens waren adaptief en zaten niet muurvast zoals in mijn depressies. Dit heeft mij een pad laten zien wat ik nu op gevoelsniveau snap, een gelukzaligheid in gewonigheid, meer buiten zijn, meer spelen. Een vraag die ik nu sinds de trip voor het eerst in mijn leven stel: waar heeft de hele kleine ik zin in? Ik weet het nog niet precies, maar ik ga hier de komende tijd veel aandacht aan besteden!
2: Down the rabbit hole
Mijn doelstelling was heel duidelijk en afgelijnd voor deze sessie. Ego death! Ik wou mijn identiteit tijdelijk oplossen om te doorleven wat er overschiet zonder Ego. Ik heb het gevoel dat dit niet gelukt is. En dat ik het nog maar eens zal moeten proberen. Dat neemt niet weg dat ik de ervaring wederom als uiterst waardevol ervaren heb. Het was heel anders dan de eerste keer. Het was fysiek heel zwaar en het voelde aan als een diepe karmische heling.
In het begin was er verwarring en tegelijk herkenning. Tijd is onbegrijpelijk geworden. Er is vertrouwen en curiositeit. Mijn ratio is nergens te bespeuren. Mijn lichaam ging constant in contractie en expansie. Ontspanning, inspanning. Heel veel input tegelijk. Tegenstrijdige emoties. De ruimte veranderd in een bos , het plafond opent zich. Een energetische lichtgevende hinde huppelt voorbij. De muur veranderd in een heelal. Ik zie een dansende shiva voor mij en hoor verschillende stemmen me toespreken. De stemmen voelen als entiteiten, Goden, oude indianen of sjamanen. Ze spreken in een onbegrijpelijk bezwerende slangentaal. Iemand naast mij in de ruimte panikeert. Marcel gaat er rustig naartoe en kalmeert hem. Hij riep uit: Help me, I’m dying! Ik was jaloers. De gedachte passeerde: “I want to be that guy! Ik was er gekomen om te sterven en de ironie wil dat het me niet lukt, hahahaha. Wat een kosmische grap.
De visuals waren weer heel mooi. Stralende pracht van transparante kleuren. Ik zie alex grey zijn “net of being” voor mijn ogen. Ik voelde meermaals een zacht briesje langs mijn huid. Sensueel. Kleuren zijn intens, geluiden zijn diep. Alles is een ademend kunstwerk van stralende pracht. Maar ik merk dat er nog steeds een besef is dat er een “ik” is die een ervaring heeft. Dat zou ik niet verwachten met een echte ego death.
De coming down duurt heel lang. Ik krijg nog een 2 uur durende lachkick van 23u-1u ‘s nachts. Er is niets grappigs aan, het is een ontlading van de trip. ‘S morgens bij het wakker worden, probeert er een zwarte hand me te wurgen, gedurende een fractie van een seconde. Ik kijk er al niet meer van op. Het is niet beangstigend . Ik lach er even mee en neem er nota van.
Al bij al zeer waardevolle ervaring.
3: Mooie visuals en inzichten
Tijdens de trip heb ik in verschillende fases ontzettend genoten van de hallucinaties en de veranderende sensaties in mijn lichaam. Loes en Marcel waren constant aanwezig en dit gaf een aangenaam veilig gevoel. Zeker op het moment dat iemand van de deelnemers een bad trip meemaakte stelde het enorm gerust dat ik mij op dat moment niets moest aantrekken van de zorgen voor die persoon.
Na het terug nuchter worden was er enerzijds een enorme vermoeidheid, maar vooral ook een ongelooflijke ontspanning die verschillende dagen tot misschien wel een week geduurd heeft. In eerste instantie had ik niet echt het gevoel dat ik alle antwoorden had gekregen op mijn zoektocht naar richting, groei en het loslaten van slechte gewoontes. Al was ik toen ook al heel blij met de schitterende visuals, ongelooflijke sensaties en interacties die ik had gezien en meegemaakt. Pas veel later (één à twee maanden) merkte ik op dat ik beetje bij beetje wel enorme inzichten heb overgehouden aan de sessie. Zelfs nu nog, 10 maanden later, stel ik vast dat ik enorm veranderd ben in de positieve zin en dat dat eigenlijk perfect aansluit bij de vooropgestelde thema’s die ik voorbereid had voor de sessie.
4: Bevrijding en knuffelen
Wat een ervaring. Met het drinken van het eerste drankje, heb ik (in mezelf) tegen mijn lichaam gezegd: Ik vertrouw je. Hier werd ik direct door geraakt, omdat ik kon voelen dat mijn lichaam dit waardeerde. (vraag niet hoe ik dat voelde, maar dat voelde ik) En mij terug gaf: ja, ik kan je hier doorheen loodsen, wat fijn dat je dit aan mij overlaat Verwijderde link
De muziek die al op stond bij binnenkomst, werd nu steeds meer deel van mijn ervaring. Na een minuut of 20 ben ik op een bedje gaan liggen. Het thema voor deze sessie was Bevrijding. Je was vrij om hier je gedachten over te laten gaan en wel of niet dit mee te nemen in je sessie. Ik kon wel wat met dit thema en heb mijn intenties hierop op laten aansluiten. Mijn intentie voor de sessie was: Ik wil mij bevrijden van mijn trauma’s.
Verschillende muziekstukken wisselden elkaar af. Op een gegeven moment voelde ik me enorm getroost door de muziek. Maar werd ik getroost door de muziek of diende de muziek om mijn vermogen mezelf te troosten, te openen/aan het licht te laten komen? Het laatste was het geval en dat was toch wel een openbaring. Als dat voor troost geldt, dan geldt dat voor zoveel meer.
Te voelen dat ik het zo gek nog niet doe (in het leven / in mijn leven), is echt iets anders dan dit te denken.
Te voelen dat ook mijn moeder het helemaal zo gek nog niet doet, is echt iets anders dan dit te denken.
Te voelen dat je kind-energie weer terugkomt, is echt iets anders dan hier over te dagdromen.
Toen ik eenmaal mijn kind-energie voelde, heb ik hier zoooooooo lang van genoten. Wat had ik een pret. Daarnaast voelde ik hoe gezellig en lief ik ben. Er is geen enkel trauma aan bod gekomen. Het voelen terugkomen van mijn kind-energie was het bewijs van de beginnende bevrijding. (Weet/voel nog niet hoe ver de sessie me heeft gebracht in mijn bevrijding. Dat ga ik in mijn dagelijks leven ervaren)
Dit weekend was ik bij mijn moeder. En heb haar een knuffel gegeven. Het geven van die knuffel was al een belangrijk moment tijdens de sessie. Mijn moeder is vroeger nooit geknuffeld. En in plaats dat alleen treurig voor haar te vinden en dat ook treurig voor mijzelf te vinden (omdat zij mij altijd heel houterig/robotachtig knuffelde), was ik nu in staat om het volgende te voelen en te beseffen. Wie ben ik om mijn moeder de knuffel die ze misschien heel erg nodig heeft te ontzeggen? Juist als ik als geen ander weet hoe een goede knuffel aanvoelt. Zoals een kind dat kan. Dat heeft me tijdens de sessie ook echt heel erg geraakt. Ik had mij namelijk voorgenomen geen energie meer te steken in haar. Het was nu eens mijn beurt. Toch, toen ik daar lag op dat bedje en al die liefde voelde die ik te geven heb, was het opeens een no brainer. Eenmaal weer nuchter werd ik toch best onrustig/nerveus bij de gedachte dat ik dit echt ging uitvoeren, maar naarmate de tijd verstreek werd ik alleen maar rustiger. Het is echt een mooi moment tussen ons geworden. Ik heb nu al echt veel aan de sessie gehad en er is nog maar 1 week verstreken.
5: Truffels tegen chronische pijn
Het leek wel of er in mijn hersens opgeruimd werd, alles wat belastend was werd opgeruimd, als ik het kon en vooral wilde loslaten, en dat wilde ik 100% . Daar was de voorbereiding heel belangrijk voor . De mindset dus .
De volgende dagen na de sessie merkte ik dat ik heel wat geautomatiseerde , vervelende reactiepatronen kwijt was . De herinneringen was er nog hoe ik voor de sessie reageerde, maar het gevoel was er niet . Nu is het belangrijk mindful te blijven en niet door louter herinneringen in het oude patroon terug te vallen . Mijn doel: radicale acceptatie van mijn invaliderende pijnsituatie, waar ik ondanks vele, vele, vele therapievormen waarschijnlijk niet veel meer aan veranderen kan, ben ik een grote stap dichterbij gekomen . Het mag best beter worden maar het hoeft niet perse meer . Mijn pijn is nu niet beter als voor de sessie, kan er beter mee om gaan . Het is net of er een vloek van me afgenomen is, terwijl ik niet eens wist dat ik verhekst was . En die vloek was niet de pijn zelf maar de eeuwige gedachte aan de pijn .
6: Het redden van een meisje en trauma
Ik ben op reis gegaan door mijn eigen brein. Ik volgde een meisje in het donker. ‘Hierheen hierachter of misschien hier wel’ ze bleef vooruit rennen en Ik bleef haar instinctief volgen omdat ik zag dat ze bang was, ik wou haar redden. Het was helemaal donker, ze verschool zich de hele tijd achter de volgende muur die opdoemde. Alsof ze zich wou verstoppen voor iets of iemand maar ze bleef maar door rennen. Ik bewoog steeds sneller in bed, want zij ging steeds sneller. Ik rende achter haar aan.
Tot op een moment ik mij opeens heel angstig, verlaten en alleen voelde. Niks leek kleiner en alles leek groter.
En BOEM! Ik bleef maar bewegen in mijn bed onder de deken, 3 uur rennen puffen, kreunen zweten, huilen, lachen, voelen, slaan en verwerken. Alles moest gevoeld worden. Ik beleefde mijn trauma opnieuw en ik was er nu wel bij. Ik lag in allerlei hoeken op mijn bed en draaide alle kanten op. Ik probeerde te vechten en rennen voor wat ik waard was. In mijn linkerbeen begon het spasme hevig op te treden. Daarna moest ik voelen waar ik niet bij kon komen in een poging om elke vezel weer mijn eigen te maken. 10 minuten lang lag ik met mijn linkerbeen omhoog in de lucht het spasme eruit schudden, denken, kreunen en schreeuwen.
En opeens kon ik het laten stoppen. Puur door het besef te hebben dat alles wat een begin heeft ook een einde moet hebben. Alles ook wat je maar kunt bedenken. Het moest ooit een keer eindigen.
Toen was er ook opeens weer licht. Wat ik eerst niet meer kon zien, wat ik kwijt was. Alle goede energieën kan ik opeens weer voelen en ik zie alle mensen om wie ik geef. Ze geven mij allemaal positieve energie. Ik voel zelfs de energieën van overleden mensen zoals die van mijn opa’s. Ik kan ook hun positieve energie voelen. Misschien omdat zij tijdens mijn ongeluk nog leefden.
Ik heb dingen gevoeld die ik in na mijn ongeluk niet meer gevoeld heb: Een oermens boosheid die naar buiten wou. Schreeuwen en slaan in mijn kussens.
Ik mocht van mijn lichaam niet meer echt boos worden om mijzelf te beschermen. Een klap voor mijn hoofd en het is meteen afgelopen. Dit mocht niet meer gebeuren. Dit weet ik nu. Nu kan ik hier mee omgaan.
Het meisje wat ik hoorde, volgde en wou redden in mijn trip was het meisje wat ik probeerde te helpen op 1 juli 2013.
Ik heb een moment buiten tijd om kunnen kijken. Alles en elk moment gebeurt oneindig veel keren. Ik heb een kamer gezien met ontelbaar veel deuren waar in elke deur de zelfde situatie zich afspeelt. Het zelfde moment, de zelfde tijd en oneindig veel opties en mogelijke uitkomsten. Eén keuze kan alles veranderen. Dit heeft mij het inzicht gegeven dat juist daardoor ik mijn eigen lot kan bepalen, en ik mijn eigen lot grotendeels zelf in de hand heb. Ik kies bewust voor het goede. De optie van het licht en niet het donker.
Ik heb de donkerste kanten in mijzelf mogen verkennen om nu te weten dat er achter altijd licht is.
En dat allemaal door dat meisje te volgen wat zo lief fluisterde. Dat meisje uit 2013.
Bang ben ik nooit geweest. Maar eng was het zeker wel.
Spijt (wat er mij overkomen is) heb ik ook niet meer na deze sessie, omdat ik nu weet dat mijn intenties echt goed waren toen ik het meisje probeerde te helpen. Dat herinner ik mij weer. Ik wou haar helpen en redden en toen is het mij overkomen. Net als het mij in de trip opeens overkwam toen ik het meisje volgde en uiteindelijk wou redden.
Hieraan heb ik tot aan mijn trip getwijfeld omdat ik het niet meer kon herinneren.
Hier ben ik zo blij mee dat ik dit weer weet dat kan ik niet beschrijven.
Dus al met al ben ik erg enthousiast, blij en tevreden over wat deze ervaring mij heeft gebracht. Ik had niet verwacht dat dit zo heftig zou zijn. Het was echt keihard werken. Het is echt het meeste absurde wat ik ooit heb meegemaakt. Intens is een understatement. Dat dit mogelijk is, wauw! Maar door niet bang te zijn, te vertrouwen in mijzelf en nieuwssgierig te zijn is het mij gelukt. Ik kan nu nieuwe doelen stellen en met nieuwe verbindingen die gemaakt zijn aan de slag gaan.
Een paar dagen na mijn trip ontdek ik nog steeds nieuwe dingen en ben benieuwd wat de toekomst mij gaat brengen.
Mijn moeder vertelde mij toen ik mijn ervaring aan haar vertelde, en vertelde over die oermens, zei de ‘oude Thomas’ van voor het ongeluk zag zitten en hoorde praten. Dit vind ik erg bijzonder.
Zelf een Truffel ceremonie proberen?
Wil je na het lezen van de truffel ceremonie ervaringen de intense en transformerende werking van een truffel ceremonie meemaken? Wij nodigen je uit om deel te nemen aan onze ceremonieën. Voorafgaand aan de ceremonie vragen wij alle deelnemers om een persoonlijke intake in te vullen. Dit helpt ons om de voorbereiding op de ceremonie af te stemmen op jouw persoonlijke behoeften en vragen. Tijdens de ceremonie begeleiden onze ervaren facilitators jou door het proces, terwijl je in een veilige en ondersteunende omgeving diep in je eigen bewustzijn duikt. Voel je klaar om een stap te zetten naar persoonlijke groei en zelfontdekking? Vul de intake in of kijk op de pagina van de truffel ceremonies voor een geschikte datum.
Nederlands 
English 
Deutsch 
Français 
Español